Zijn pootjes rap, een spitse snuit,
af en toe snuift hij nogal luid.
Na de winter zijn bed weer uit,
scharrelt hij nu door onze tuin.

Eet en zont en is tevreden,
wormen, slakken, zat te eten,
heeft van niemand iets te vrezen,
zit compleet zichzelf te wezen.

Het geeft rust naar hem te kijken,
zo zen zou ik graag willen zijn:
‘n beetje op een egel lijken,
wat lijkt me dat ontzettend fijn.