Deze foto nam ik een paar dagen geleden bij het Blekerswegje vlakbij mijn huis. Op zoek naar mijn foto van de dag zag ik ineens dat de straat was omgedoopt tot “Bleker weg”.

Ik stelde me voor dat iemand in het donker met een trappetje zorgvuldig bezig was geweest een paar letters te bedekken om zo zijn politieke boodschap over te brengen. Of misschien was het wel niet eens in het donker. Waarschijnlijk zou niemand (de politie misschien?) er op letten.

Ik werd er hartstikke vrolijk van. Wij hebben geen Mubarak of Kadhaffi. Wij hebben Bleker. En als je vindt dat die weg moet, laat je dat gewoon weten. Via een straatnaambordje. Of op een andere manier. Doe je dat een beetje vredig, dan is dat geen enkel probleem.

Soms heb ik het gevoel dat we die vrijheid wel erg gewoon zijn gaan vinden. Maar er zijn landen zat waar het helemaal niet zo gewoon is dat je kunt zeggen of schrijven wat je ergens van vindt. Waar je al helemaal niet mag laten weten wat je vindt van politieke leiders. In Nederland kan dat wel. En hoewel er genoeg zaken zijn die beter kunnen, kunnen we daar nog altijd in vrijheid over discussiëren.

Wat mij betreft iets om blij mee te zijn. Je hoort wel eens een roep om sterke leiders. Om strengere straffen. Je hoort over angst voor andere, “vreemde” culturen. Over de financiële crisis. Ik hoop dat het optimisme het pessimisme overwint.

Ook al moeten we misschien financieel met z’n allen een stapje terug doen, we leven nog lang niet in armoede. En ik vermoed dat dat ook niet gaat gebeuren. Laten we ons niet zo bang laten maken. Laten we ervan genieten dat we in een vrij land wonen. Laten we beseffen hoe groot de rijkdom van de vrijheid is. En laten we er verantwoordelijk mee om gaan!