Deze foto maakte ik vorige maand op de Hasselterdijk in Zwolle. Er ligt nogal onverwacht een raam voor het bosje.

Wat ik mooi vindt aan deze foto is dat hij zo goed aangeeft dat je maar een klein deel ziet als je door het raam kijkt. Je ziet duidelijk dat er buiten dat raam nog van alles te zien is.

Een mooi beeld vind ik. Je kijkt eigenlijk altijd door een raam. Door je eigen raam. De foto roept op breder te kijken. Naar buiten te gaan en het grote plaatje te zien.

Dat kun je heel letterlijk nemen. Maar het geldt ook figuurlijk. Wat zou het mooi zijn als ik me er altijd van bewust was dat ik door mijn eigen beperkte raam naar de wereld keek. Wat zou het schelen als ik me daarvan bewust was. Wat zou het mooi zijn als iedereen zich dat realiseerde. Dat je niet altijd de waarheid in pacht hebt, dat je niet alles kunt weten en alles zelf kunt zien.

Even werd ik er weer aan herinnerd. Door een raam voor een bosje aan de Hasselterdijk.