Toen ik dit bankje zag, een week geleden, moest ik in eerste instantie grinniken. Het zag er ook zo maf uit, zo’n bankje op de kop in de gracht.

Ik heb wel eens economen horen beweren dat zo’n vernield bankje (of iets anders natuurlijk) goed is voor de economie. Er moet een nieuw bankje gemaakt worden. Dat zorgt voor werkgelegenheid en verhoogt ons bruto nationaal produkt (BNP). En dat BNP is de maat voor de welvaart van ons land.

Hoe ziek is dat? Je maakt iets, maakt het kapot en maakt het opnieuw en dat is goed voor de economie? Raar toch? Politici leggen de nadruk op economische groei, want daar worden we allemaal beter van. En dus is dit vernielde bankje – ik gebruik het maar even als symbool – goed voor ons.

Op de een of andere manier klopt dat volgens mij niet. Natuurlijk is het belangrijk dat mensen voldoende inkomen hebben. Werk is daarvoor een belangrijk middel. Werk is ook om allerlei andere redenen belangrijk, het geeft zin en structuur aan ons leven.

Maar toch…

Persoonlijk hoop ik dat we op weg zijn naar een meer duurzame samenleving. Dat we bankjes en bushokjes gewoon laten staan. Dat we langer gaan doen met onze spullen. Spullen die we nu vervangen alleen maar omdat er een nieuwer model in de winkel ligt. Dat we niet zomaar eten weggooien omdat we zonder na te denken teveel gekocht hebben.

Ik zag laatst een geweldige video over “spullen”. Om eens over na te denken.