In de top 10 van zaken die de facebook-generatie niet meer zal aanschaffen staat “een tv-abonnement”. Dus: geen abonnement op de kabel, maar ook geen abonnement op digitale televisie.

Sinds een half jaar ben ik ook zo’n cord cutter.  Nadat ik eens rondgekeken had hoe ik zonder abonnement wél televisie kon kijken, was het voor mij hartstikke duidelijk.

De publieke omroep: die pluk je uit de ether. Met een USB-stick en een antenne, samen te koop voor nog geen 15 euro, kijk je via je laptop. De meest geweldige comedy’s en andere series vind je volledig op gratis websites, zoals yourtvseri.es. Zonder reclame en kijken wanneer je zin hebt.

Dan heb je nog de digitale kanalen. Met zo’n uitgebreid programma dat ik daar nog nauwelijks aan toegekomen ben. En mijn favoriete BBC-programma wordt wekelijks door ik-weet-niet-wie keurig op YouTube gezet.

Films kun je vast wel ergens downloaden of haal je van de bieb. Sluit de laptop aan op een mooi scherm, laat het geluid via je versterker lopen en klaar is kees.

Naar de commerciële omroepen keek ik vrijwel nooit, ik heb ook nog niet de moeite gedaan om op te zoeken of je die ook nog ergens kunt kijken, maar het zal me niets verbazen.

Tot nu toe heb ik in dat afgelopen half jaar helemaal niets gemist.

Cord cutter ben ik. Het schijnt hip te zijn, maar het is ook (zie foto) eigenlijk heel ouderwets. Want…

Dat gedoe met antennes en ontvangst. Weet je het nog van vroeger? Een ijzerdraadje doet wonderen!