Gisteren was ik even thuis. En ik bedacht me dat ik mijn breinaalden eens moest opzoeken. Misschien wilde ik wel een sjaal breien. Of een muts. Maar hoe ik ook zocht, ik kon ze nergens meer vinden.

Het is jaren geleden dat ik gebreid heb. Vroeger deed ik het veel. Een trui voor mijn broer. Een vest voor mezelf. Ik draaide mijn hand er niet voor om. Maar er kwam een moment dat de breinaalden ergens in een doos verdwenen. Wat ik er later mee gedaan heb? Weggegeven misschien? Of zelfs weggegooid?

En nu wil ik ze weer en kan ik ze niet vinden.

Maar niet getreurd, ik moest toch nog even naar de bieb. Kon ik net zo goed even langs de Hema lopen. Dé breiwinkel. De breinaalden waren uitverkocht. Er was nog één paar. Van die dunne. Nee, die wilde ik niet.

Als het gaat om kleren weet ik niet zo goed wat in de mode is. Met een hele dag winkelen doe je mij geen plezier. Nieuwe kleren koop ik niet vaak. Maar toch. Nu wil ik breien en ik ben duidelijk niet de enige.

Komt het door de breisels rond de bomen die je overal ziet? Is het gewoon in de mode en heb ik dat toch opgepikt? Toevallig wil ik weer breien net op het moment dat ook het Hema breiboek dat jaren niet is uitgegeven, weer terug is. Ik doe niet zo aan mode. Tenminste, dat dacht ik.

Wie heeft er nog lekkere dikke breinaalden liggen? Een rondbreinaald zou helemaal geweldig zijn. Bij mij welkom!