Lange schaduw over bemost terras,
vogels laten zich veelstemmig horen,
wolken van watten in pastelblauwe lucht,
juist is een nieuwe ochtend geboren.

Henk  in de kamer, zon schijnt naar binnen,
lichtbruine ribbroek, kaal met glans op de knie,
boord van zijn overhemd rafelt een beetje,
zijn rimpels, als hij zo ligt, minder diep.

Geslaagd in het leven, carrière als chef de clinique,
fantastische vrouw, flamboyant, erudiet, artistiek,
brunette, petite, parfum, savoir-vivre en literatuur,
vakanties, flaneren, dineren, de Cote d’Azur.

‘k Zie je trappen, hoofd omlaag
met achterop een tas vol boeken,
gang naar school zwaar op je maag,
examen doen, opleiding zoeken.

Kou is verdreven, de warmte rukt op.
Resten sneeuw houden dapper in tuin en perk stand
langs de kletsnatte straten, die plassen en glimmen,
hun randen beblubberd roetzwart.

Je wist het al een dag of wat,
hij stond al klaar, je nieuwe slee.
Nu is het wit, dus vroeg op pad,
je aanwinst sleep je met je mee.

Ik schiet snel in een nette blouse,
nog natte haren van de douche,
de koffie klaar, mijn slippers aan,
gereed om aan het werk te gaan,

met oortjes in en voor de buis.
Voorheen privé, normaal mijn thuis,
is nu kantoor en meeting room,
waar ik vergader via Zoom.

Witte wervels rond het huis,
code rood, stil op straat.
De weerman maant: “ga niet weg,
blijf allemaal alsjeblieft thuis”.

Café in de stad, zaterdagochtend,
Margriet dringt een latte met haar vriendin.
Norah Jones klinkt uit de boxen,
Maud van 3 speelt tussen de tafels in.